Het begin
Er wordt al heel lang gevoetbald, op ‘de velden’ in het Vledderveen. Ontspanning en vermaak in een schrale tijd en omgeving waren broodnodig.
Door de jaren heen is sprake geweest van diverse voetbalclubs met verschillende namen. Van notulen of andere geschriften is jammer genoeg niets bewaard gebleven. Voor wat betreft de historie moeten we het dan ook doen met de verhalen, de krantenartikelen en de foto’s.
Volharding
De krantenartikelen helpen in 1e instantie aardig op weg, want wat blijkt? Reeds in 1922 is er sprake van een voetbalvereniging in Vledderveen, genaamd “Volharding”. Deze club was in die jaren, samen met Old Forward uit Frederiksoord, de enige voetbalvereniging in de regio. Vandaar dat men wellicht tegen de teams uit Steenwijk speelde.
Het bijgevoegde krantenartikel (artikel 26 juli 1922), betreffende uitslagen van seriewedstrijden, georganiseerd door deze voetbalclub, getuigt hiervan.
De club zelf was weinig succesvol die dag, de vierde en laatste plaats was haar deel.
D.O.S. Vledderveen
Een krantenartikel uit 1932 maakt duidelijk dat de voetbalvereniging in dat jaar luistert naar de naam D.O.S. Vledderveen. Er zijn ondertussen meerdere buurtclubs opgericht.
In bijgevoegd artikel (zie artikel Seriewedstrijden R.O.H.D.A.) uitslagen van seriewedstrijden, ditmaal georganiseerd door R.O.H.D.A. uit Boschoord. R.O.H.D.A. bleek die dag de sterkste. D.O.S. werd 2e en D.G.S. uit Oosterstreek 3e en Vitesse uit Boyl 4e.
Zoals uit diverse verslagen van seriewedstrijden uit de omgeving blijkt, draagt de vereniging steeds de naam D.O.S. Vledderveen.
In de artikelen, uit de plaatselijke kranten in de jaren ’30, vallen verder de mooie/heroïsche namen van de verschillen buurtclubs op.
| W.I.K. (Willen Is Kunnen) | Zandhuizen | 1932 |
| Vitesse | Boyl | voor 1936 |
| R.O.H.D.A. (Recht Op Het Doel Af) | Boschoord | 1932-1936 |
| D.O.S. (Door Oefening Sterk) | Vledderveen | |
| Vinkega | Vinkega | |
| Sparta | Vledder | 1933 |
| N.S.C. | Nijensleek | |
| Wapser Boys | Wapse | |
| Z.F.C. | Zorgvlied | |
| D.G.S. (De Gespierde Spartaan) | Oosterstreek | 1928 |
| D.O.S. (Door Oefening Sterk) | Elsloo |
Opvallend is dat ieder dorp in die jaren z’n eigen voetbalclub heeft. Tegenwoordig is dat in Boschoord, Vinkega. Nijensleek, Zorgvlied, Elsloo en Vledderveen niet meer het geval.
Bij de uitslagen en standen van de D.V.B. (Drentsche Voetbal Bond) wordt de voetbalclub steevast gewoon “Vledderveen” genoemd en geen D.O.S. Het navolgende verslag (Lijst met standen uit 1936) uit 1936 betreffende de stand in de derde klasse C geeft hier blijk van.
Schooljeugd
De schooljeugd voetbalde in de dertiger en veertiger jaren op een afgeplagd en vlakgemaakt stukje heideveld tegenover de school, waar thans de boerderij van de familie De Jonge staat.
In het seizoen 1947-1948 vinden we Vledderveen, maar ook Vledder (beide clubs werden in de oorlog opgeheven) terug in de Drentse bond. In de 3e klasse B zitten dan zeven teams: Diever, Dwingeloo 2, Vledder, Smilde 2, Hoogersmilde, Oranje Wit Wapserveen en Vledderveen 1. De vereniging heeft in het seizoen 1948-1949 3 seniorenteams.
Vervoerskosten
De vervoerskosten spelen een belangrijke rol. Wellicht werd de competitie daarop ingericht, want het 2e en 3e elftal speelt in oktober 1948 gelijktijdig tegen Hoogersmilde 2 en 3.
De vereniging heeft in die jaren een stelletje aardige voetballers, wellicht gevormd op het trapveldje voor de lagere school. Hoe goed ze zijn blijkt op 15 februari 1948. De v.v. Vledderveen wordt dan kampioen in de wedstrijd tegen Vledder. Er volgt promotie, zie de kampioensfoto.
Nieuw sportveld
In 1949 wordt een nieuw sportveld achter de lagere school in gebruik genomen Artikel Opening gemeentelijk Sportterrein te Vledderveen.
Daarvoor werd er gevoetbald op verschilde andere locaties, onder andere op de gronden achter de boerderij van de familie Hummel.
Van 3e naar 1e klasse
Als gevolg van het kampioenschap en een reorganisatie, om de competities wat groter te krijgen, komt Vledderveen, in het seizoen 1949-1950, uit in de 1e klasse Noord van de K.N.V.B. Afd. Drenthe. Dus van de 3e klasse B naar de 1e klasse Noord.
De club moest nu nog langere reizen maken, aangezien in die 1e klasse veel ploegen uit noord en noordoost Drenthe zaten. Zie het krantenartikel (K.N.V.B. AFD. DRENTHE Noord, uitslagen 30 october) betreffende de uitslagen van 30 oktober 1949.
Per vrachtwagen
Er was weinig geld en een bus was dus te duur. Daarom ging men vaak op een vrachtwagen (door de week gebruikt voor veetransport!), van Jaap Mos uit Nijensleek, naar de uitwedstrijden toe. Weinig comfortabel, maar het moest maar zo.
Vledder, dat een klasse lager speelde, ging over het algemeen met een bus van Blok uit Wapserveen. Zij hoefden meestal niet zo ver op stap (Smilde, Beilen, Wijster, bijvoorbeeld).
Fusie Vledderveen en Vledder
Op vrijdag 15 september 1950 verscheen in de Meppeler Courant een berichtje met de strekking dat twee voetbalverenigingen, vv Vledder en vv Vledderveen, gingen fuseren om tot betere resultaten in de sport te komen (zie artikel Fusie voetbalverenigingen). In Vledder en Vledderveen wordt aangenomen dat de twee redenen, waarom werd gefuseerd, gingen over een tekort aan spelers bij vv Vledder en een tekort aan geld bij vv Vledderveen
Het kasboek uit die tijd laat zien dat het voorvoegsel ’te’ niet helemaal van toepassing is. De vv Vledderveen brengt ƒ158,12 in en vv Vledder ƒ297,78, waarbij Vledderveen 37 leden (inclusief jeugdleden en niet-spelende leden) inbrengt en Vledder 29. Het kleine aantal van Vledder heeft misschien de doorslag gegeven om tot de toenadering te komen.
Het bestuur van de nieuwe vereniging bestaat uit: Roelof Veldhuizen (voorzitter), Wietse Hoogeveen (penningmeester) en (Al)Bertus Marinus uit Vledderveen en Cees Bouwer (secretaris), Henk Ekkelboom en Albert Eleveld uit Vledder.
Van S.K.V. naar B.E.W.
De fusie kwam op een wat laat moment voor de nieuwe competitie. Vledderveen en Vledder waren al ingedeeld in de klasse van de vorige competitie (resp. 1e klasse en 2e klasse B). De eerste wedstrijden waren zelfs al aangekondigd in de Officiële Mededelingen van de Drentse bond. Het zal op het DVB kantoor in Assen op zijn minst een binnensmondse vloek hebben ontlokt.
Ook had de nieuwe vereniging nog geen naam! De DVB plakte er daarom eerst maar een eigen gekozen afkorting op: S.K.V. Waar de afkorting voor stond is onduidelijk. Deze naam werd gedurende enkele weken gebruikt. Half oktober kreeg de nieuwe vereniging de naam Blauw En Wit.
Een naam die waarschijnlijk door Henk Ekkelboom of Gerard Kok is ingebracht naar aanleiding van de shirtkleur van vv Vledder, in combinatie met de witte broek met rode bies van vv Vledderveen. Maar misschien heeft de Drentse bond de naam wel voorgesteld om wat tempo in de administratie te krijgen.
De club kreeg op 13 oktober 1950 toestemming van de KNVB om de naam B.E.W. te voeren. De eerste wedstrijden waren toen al achter de rug.
B.E.W. begint in de 1e klasse van de DVB, de klasse waarin Vledderveen speelde in het seizoen voor de fusie. De thuiswedstrijden werden om en om op de velden in Vledderveen en Vledder gespeeld.
Dure busritten
Voor de uitwedstrijden moest je wel van reizen houden, hetgeen Vledderveen al had ondervonden. In het eerste seizoen (1950-1951) van B.E.W. ging de reis steeds naar noord- en noordoost Drenthe: Annen, Borger, Buinerveen, Grollo, Gasselternijveen, Vries, Assen, Veenhuizen.
In die tijd waren er nog weinig eigen auto’s, het openbaar vervoer was hooguit redelijk te noemen, maar nam veel te veel tijd in beslag en op de fiets gaan was natuurlijk ondoenlijk. Die reizen gingen dus met de (dure) bus. Een rit naar Borger op 8 oktober 1950 kostte 50 gulden. De meereizenden betaalden 18 gulden terug. De spelers en leden van het bestuur kregen korting en supporters moesten een door het bestuur vastgesteld bedrag betalen.
Niet alleen het 1e elftal moest op reis, maar ook het 2e en 3e elftal en de jeugd. Deze elftallen hoefden over het algemeen wat minder ver, maar het tikte toch behoorlijk aan.
Met een beetje geluk konden sommige reizen worden gecombineerd. Op 3 december 1950 bijvoorbeeld, ging het 1e elftal naar Annen en de aspiranten naar Hijker Boys. Dat kon in één bus: kosten 55 gulden, terugbetaald 29 gulden.
De jeugdspelers speelden in Hijken met de grote jongens als toeschouwer en gingen dan met de bus verder naar Annen om als supporters van het eerste elftal te fungeren.
Contributie
Voor de spelers kwamen die reiskosten natuurlijk bovenop de contributie. In het eerste (nog niet officiële) jaar was de contributie 60 cent per maand, ƒ7,20 per jaar. Dus met tien uitwedstrijden kwam er zo’n ƒ2,50 bij.
Aspiranten betaalden ƒ3,= contributie per jaar. Zij zouden daar ongeveer de helft van aan reiskosten moeten bijbetalen.
Om extra inkomsten te krijgen, naast contributie en entreegelden bij de wedstrijden, werden allerlei activiteiten ontplooid. Op 24 februari 1951 werd er een uitvoering gegeven, met bal na, waarvan een batig saldo van ƒ43,03 in de kas vloeide. Een grote klapper maakte de vereniging met de bazaar op 20 mei 1951. Het was een mooie, zonnige dag en dat moet hebben geholpen om het nettoresultaat van ƒ 1.031,40 te krijgen.
Verder waren in die tijd, net zoals in de jaren voor de oorlog, de zogenaamde seriewedstrijden erg populair. In één dag werden dan door teams, van verschillende clubs, korte wedstrijden (een kwartier of een half uur) tegen elkaar gespeeld. De winnaar ging dan meestal met de eer en een beker voor de prijzenkast naar huis.
In 1951 werden op 8 juli seriewedstrijden gehouden. Deze dag leverde ƒ222,78 op door kaartverkoop, de fietsenstalling, verpachting voor de ijscokar en de entree voor het dansen ’s avonds.
B.E.W. Officieel
In het weekend van 11 en 12 augustus 1951 volgt de opmaat naar het officiële B.E.W. Het weekend wordt gebruikt om een hele reeks aan activiteiten te ontplooien. Een tent wordt opgetuigd in Vledderveen. Het weer zit nu niet zo mee. Harde wind (kracht 5), zwaar bewolkt, maar droog en een maximum temperatuur van ongeveer 19 graden Celsius. Op zaterdagavond is er een toneelvoorstelling en er is dansen. Op zondag de seriewedstrijden op het veld in Vledderveen met muziek en ’s avonds weer dansen.
Op 13 augustus 1951 wordt B.E.W. eindelijk officieel ingeschreven bij de DVB.
Het huishoudelijk reglement schrijft de gebruikelijke regels voor. Een, voor de huidige tijd wat bijzondere, regel was, dat de spelers niet mochten roken… op het veld. De contributie bleef hetzelfde voor volwassenen en aspiranten als voor de fusie.
Uitbreiding Drentse Bond
In het seizoen 1952-1953 ging eindelijk de wens (van ruim voor de oorlog) in vervulling. Enkele zuidwest Drentse ploegen, uit de afdeling Zwolle, kwamen naar de Drentse bond: Havelte, DVSV (Darp) en Uffelte. Ook Dwingeloo, Wapser Boys en Diever maakten deel uit van de klasse.
Plots kon men dicht bij huis blijven. Het moet een hele opluchting voor de penningmeester zijn geweest.
Dat seizoen werd B.E.W. kampioen. Er volgden promotiewedstrijden voor een plaats in de 4e klasse van de KNVB. Maar tegen de kampioen van zuidoost Drenthe, KSC uit Schoonoord en de kampioen van noord Drenthe, SGO uit Grolloo, kon de stap naar boven niet worden gezet.
Glorietijden B.E.W.
De glorieperiode van B.E.W. kwam met het kampioenschap in 1956. Gedurende zeven jaar werd er in de 4e klasse B gespeeld.
In 1959 zien we nog het 2e elftal van B.E.W. waarin maar 3 aan Vledderveen gerelateerde spelers zijn te ontwaren en een bestuurslid.
1959, 2e elftal B.E.W.
In 1964 degradeerde de club weer naar de 1e klasse van de DVB.
Na dit seizoen splitste het Vledderveense deel zich af van de voetbalvereniging B.E.W. en ging weer door als vv Vledderveen.
Heroprichting VV Vledderveen
In mei 1964 wordt VV Vledderveen officieel heropgericht. De redenen voor heroprichting zijn divers. Onder andere het niet nakomen van de, bij de fusie, gemaakte afspraken. Zo werd er door het eerste elftal van B.E.W. niet meer beurtelings in Vledderveen en Vledder gespeeld. Alleen met de lagere elftallen was dit nog het geval.
Langzamerhand was het aantal Vledderveners, dat lid was van B.E.W., sterk gedaald. Men herkende zich niet meer in de fusieclub B.E.W., een stukje eigenheid was verdwenen. Dat vond men wel in het schoolvoetbalelftal van Vledderveen dat in de gemeentelijke schoolcompetitie door de jaren heen goed presteerde.
Een ander belangrijk fenomeen. Door diverse gehuwden, jong volwassenen en jeugd werd ’s avonds veel gevoetbald op het sportterrein achter de school. Midden in het dorp dus makkelijk toegankelijk.
Het was er een drukte van belang, een gezellige ontmoetingsplek, waar vele partijtjes werden gespeeld. Op doel schieten vanaf de 16 m lijn en afwerken vanuit een corner waren daarnaast favoriete bezigheden.
Dit hele gebeuren heeft geleid tot de (her)oprichting van de voetbalclub. Onderwijzers in die tijd, Tjeerd Oenema en Bennie Boers, erg voetbalminnend, hebben een belangrijke rol gespeeld in de verdere ontwikkeling.
